Bezpieczeństwo na stoku – dekalog FIS – omówienie

bezpieczeństwo na stoku - dekalog FIS - omówienieSporty zimowe są rewelacyjnym sposobem spędzania czasu na świeżym powietrzu. Narciarstwo oraz snowboard to świetna zabawa, ale przede wszystkim sport, a przy uprawianiu każdego sportu zdarzają się wypadki. W celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa na stokach całego świata Komitet Prawniczy Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) opracował kilka lat temu zbiór zasad, z którymi każdy, kto planuje spędzić czas na stoku powinien się zapoznać. Czy jeździcie w Szwajcarii Bałtowskiej, czy na innych stokach, zasady są uniwersalne – mogą wydawać się oczywiste, ale statystyki pokazują, że nie do końca tak jest i nawet bardzo wysportowani i profesjonalni narciarze doznają poważnych kontuzji. Poniżej omówienie dekalogu FIS przez naszego instruktora narciarstwa, a dla Was powyżej grafika, którą możecie zapisać lub przesłać dalej. Podczas zimowych szaleństw bądźcie rozważni i odpowiedzialni. Miłego szusowania!

1. WZGLĄD NA INNE OSOBY
Każdy narciarz powinien zachowywać się w taki sposób, aby nie stwarzać niebezpieczeństwa ani szkody dla innej osoby.

Nie chodzi w tym punkcie tylko o zachowanie, ale i o używany sprzęt. Rzadko na stoku jesteś sam, wokół ciebie jest często bardzo dużo innych narciarzy i snowboardzistów. Machanie kijkami od nart do znajomego na dole stoku może być dla innych niebezpieczne.

2. PANOWANIE NAD SZYBKOŚCIĄ I SPOSOBEM JAZDY
Narciarz powinien zjeżdżać z szybkością stosowną do swoich umiejętności oraz rodzaju, stanu trasy i warunków atmosferycznych.

Jako odpowiedzialny narciarz/snowboarder musisz dobrać prędkość, którą rozwijasz stosownie do swoich umiejętności oraz panujących warunków. Twoje zmęczenie niech też będzie wyznacznikiem czy możesz rozwijać takie same prędkości jak przy pierwszych zjazdach. Powinieneś poruszać się wolno w miejscach o niedostatecznej widoczności oraz na zakończeniu trasy.

3. WYBÓR TORU JAZDY
Narciarz zjeżdżając z góry, dysponując większą możliwością wyboru trasy zjazdu musi ustalić taki tor jazdy, aby nie zagrażać narciarzowi przed nim jadącemu.

Na stokach obowiązuje zasada, że ten który jest „niżej” i „przed” ma pierwszeństwo. On jest najczęściej tyłem do tego jadącego „wyżej” i go nie widzi. Ten jadący z góry musi obrać taki tor swojej jazdy, aby nie przeszkadzać i nie stworzyć sytuacji kolizyjnej.

4. WYPRZEDZANIE
Wyprzedzać można zarówno po stronie dostokowej jak i odstokowej, po stronie lewej lub prawej, lecz w takiej odległości, która nie ograniczy wyprzedzanemu swobody ruchu.

Wyprzedzając ponosimy całkowitą odpowiedzialność za nasz manewr. Nie możemy utrudniać i przeszkadzać wyprzedzanemu. Zostawmy mu tyle miejsca, aby miał swobodę na swoje manewry.

5. RUSZANIE Z MIEJSCA I PORUSZANIE SIĘ W GÓRĘ STOKU
Narciarz lub snowboarder wjeżdżając na oznakowaną drogę zjazdu, ponownie ruszając po zatrzymaniu się, czy też poruszając się w górę stoku, musi spojrzeć i w górę, i w dół stoku, aby upewnić się, że może to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych.

Włączając się do ruchu na stoku po każdym zatrzymaniu musimy upewnić się czy nie spowodujemy tym niebezpieczeństwa.

6. ZATRZYMANIE NA TRASIE
Należy unikać zatrzymania się na trasie zjazdu, zwłaszcza w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej widoczności. Po ewentualnym upadku narciarz winien usunąć się z toru jazdy możliwie jak najszybciej.

7. PODCHODZENIE I SCHODZENIE
Narciarz lub snowboarder musi podchodzić lub schodzić na nogach wyłącznie skrajem trasy.

Niedozwolone jest podchodzenie i schodzenie środkiem stoku. Jeżeli np. nasz sprzęt uległ uszkodzeniu i nie możemy kontynuować jazdy schodzimy wyłącznie bokiem trasy. Podchodząc poboczem trasy nie stwarzamy niebezpieczeństwa.

8. PRZESTRZEGANIE ZNAKÓW NARCIARSKICH
Każdy narciarz powinien stosować się do znaków narciarskich ustawionych na trasach.

Na wszystkich stokach w widocznych miejscach są umieszczone znaki narciarskie. Każde skrzyżowanie, niebezpieczne miejsce, końcówki tras są oznaczone. Przestrzegaj tych znaków. Warto tu wspomnieć o tablicach informacyjnych przy stoku. Niektóre ośrodki narciarskie mają swoje regulaminy, wytyczne oraz instrukcje obsługi (np. wyciągu narciarskiego) – zapoznajcie się z nimi przed pierwszym wejściem na stok. W Szwajcarii Bałtowskiej można znaleźć te informacje na żółtych tablicach przy kasie z karnetami.

9. ZACHOWANIE SIĘ W RAZIE WYPADKU
W razie wypadku każdy, kto znajdzie się w pobliżu powinien poszkodowanemu spieszyć z pomocą.

Jeżeli w twojej obecności doszło do wypadku na stoku powinieneś udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy. Nawet jeżeli nie jesteś w tym zakresie przeszkolony możesz zrobić bardzo dużo – zabezpiecz miejsce wypadku i powiadom odpowiednie służby. Na każdym stoku od ubiegłego roku musi znajdować się Ratownik Narciarski. Nie do każdego wypadku musi przyjeżdżać pogotowie. Powiadom kogoś z obsługi, aby wezwał ratownika, on podejmie decyzję o dalszym postępowaniu.

10. OBOWIĄZEK UJAWNIENIA TOŻSAMOŚCI
Każdy narciarz, snowboarder, obojętnie czy sprawca wypadku, poszkodowany czy świadek musi w razie wypadku podać swoje dane osobowe.

Jeżeli doszło do wypadku w którym ktoś doznał obrażeń , byłeś uczestnikiem czy świadkiem masz obowiązek przedstawienia swojego dokumentu tożsamości. Pomoże to w razie wątpliwości wskazać winnego.

W kodeksie FIS nie ma wzmianki o kaskach w uprawianiu narciarstwa i snowboardu, ale od 31 grudnia 2011 roku w polskim prawie pojawił się bardzo ważny zapis – „Osoba uprawiająca narciarstwo zjazdowe lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim, do ukończenia 16. roku życia, obowiązana jest używać w czasie jazdy kasku ochronnego konstrukcyjnie do tego przeznaczonego.” Pilnujmy naszych pociech, aby przed każdym wejściem na tok miały na głowie kask.
Drugim zapisem w tej samej ustawie jest wzmianka o alkoholu na stokach:
Art. 30. 1. Zabrania się uprawiania narciarstwa lub snowboardingu na zorganizowanym terenie narciarskim w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

2. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim lub osoba przez niego upoważniona może odmówić wstępu albo nakazać opuszczenie zorganizowanego terenu narciarskiego osobie, której zachowanie wyraźnie wskazuje, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

 Art. 45. 1. Kto uprawia narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, podlega karze grzywny.

Nietrzeźwość natomiast według polskiego prawa występuje wówczas gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila. Pamiętajmy o tym przed zbliżającym się sezonem. Nic nie smakuje tak dobrze, jak grzane piwko, czy wino, ale… po zimowych szaleństwach na stoku, nie w trakcie.

Opracowanie – Rafał Korulczyk – instruktor narciarstwa zjazdowego
Źródło: SITN, FIS